Αιμορροΐδες: αιτίες, συμπτώματα, θεραπεία

Δεν υπάρχει κανείς που να μην έχει ακούσει ποτέ τη λέξη «αιμορροΐδες». Χρησιμοποιείται από οποιονδήποτε και από όλους, ακόμα και από αυτούς που δεν έχουν καμία σχέση με την ιατρική.

Ο ίδιος ο όρος αιμορροΐδες προέρχεται από δύο ελληνικές λέξεις: «στρίφωμα» («Αίμα») και “rhoos” ("αιμορραγία")

Η έννοια είναι διφορούμενη, επειδή δεν είναι όλες οι αιμορραγίες αποτέλεσμα αιμορροΐδων και οι αιμορροΐδες δεν προκαλούν πάντα αίμα. Στην περίπτωση αυτή, ο ευρύτερος όρος «αιμορροΐδες» περιλαμβάνει τον όρο «αιμορροΐδες» - οίδημα, οίδημα που εμφανίζεται με το στρες.

Περιγραφή του προβλήματος

Οι αιμορροΐδες είναι ειδικοί πρωκτικοί σχηματισμοί που βρίσκονται κάτω από το ορθό. Η δομή τους είναι ένα δίκτυο φλεβικών αγγείων. Βρίσκονται εντός και εκτός του βλεννογόνου. Η θέση αυτών των σχηματισμών διακρίνει τις εσωτερικές και εξωτερικές αιμορροΐδες.

Αυτά τα πλέγματα εκτελούν από μόνα τους μια προστατευτική λειτουργία: προστατεύουν το ορθό από την ακράτεια υγρών κοπράνων και αερίων και επίσης κλείνουν εντελώς τον πρωκτικό σωλήνα. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, το 20% των ενηλίκων πάσχει από αυτή την ασθένεια. Και είναι ακριβώς αυτή η ασθένεια που είναι ο λόγος για να επισκεφτείτε έναν ειδικό.

Τι συμβάλλει στην εμφάνιση και ανάπτυξη της νόσου;

Οι αιμορροΐδες συνήθως λειτουργούν μόνο με τον σύνδεσμο Parkes. Η βαριά ή παρατεταμένη σωματική δραστηριότητα μπορεί να προκαλέσει ρήξη αυτών των συνδέσμων. Όταν η ακεραιότητα των συνδέσμων είναι κατεστραμμένη, οι αιμορροΐδες υπεργεμίζονται με αίμα. Το αποτέλεσμα είναι η απώλεια και η αιμορραγία της.

Οι φλέβες που εξασφαλίζουν την κανονική ροή του αίματος από τη βλεννογόνο μεμβράνη συμπιέζονται. Το αίμα αρχίζει να λιμνάζει.

Παράγοντες που προκαλούν την ανάπτυξη αιμορροΐδων

Η ίδια η παθολογία δεν προκύπτει μόνο από μόνη της. Η εμφάνιση και η ανάπτυξή του επηρεάζονται από διάφορους παράγοντες:

1. Κληρονομικός παράγοντας (στον αιμορροϊδικό κόμβο και τις φλέβες δεν υπάρχουν βαλβίδες που να εξασφαλίζουν εκροή αίματος).
2. Αυξημένη πίεση στο φλεβικό σύστημα.
3. Εντερικά προβλήματα (δυσκοιλιότητα, διάρροια), συχνή χρήση της τουαλέτας.
4. Εγκυμοσύνη, τοκετός, επιδείνωση της κλινικής εικόνας.
5. Καθιστική ζωή, παρατεταμένη ορθοστασία.
6. Μερικά αθλήματα και επαγγέλματα.
7. Διατροφικά χαρακτηριστικά (αλκοόλ, πικάντικα τρόφιμα). Ωστόσο, αυτό συμβάλλει στην επιδείνωση παρά στην ανάπτυξη.

Δίνω προσοχή! Ακόμα κι αν υπάρχει αιμορραγία από το κανάλι του πρωκτού, δεν μπορεί να ονομαστεί αιμορροΐδες. Για να επιβεβαιωθεί η διάγνωση, απαιτούνται εξετάσεις και εξετάσεις του ορθού:

• Κολονοσκόπηση.
• Ανοσκόπηση.
• Σιγμοειδοσκόπηση.

Αιμορραγία και οζίδια μπορεί να εμφανιστούν τόσο με φλεγμονή του εντέρου όσο και με κακοήθεις όγκους.

Αιμορροΐδες: συμπτώματα και ταξινόμηση

Θέση κόμβων:

• Σε εξωτερικούς χώρους.
• Εσωτερικός.
• Μικτός.

Πρώτη ματιά - Επέκταση των φλεβικών αγγείων κάτω από την οδοντωτή γραμμή του ορθού. Αυτός ο τύπος χαρακτηρίζεται από οιδηματώδεις εκδηλώσεις και δυσφορία στο ορθό. Αυτός ο τύπος παθολογίας χαρακτηρίζεται από έντονο πόνο.

Δεύτερος τύπος - Επέκταση των ίδιων των αιμορροΐδων, που βρίσκονται κάτω από τη γραμμή. Οι αιμορροΐδες ταξινομούνται σε βαθμούς 1, 2, 3 και 4 (η βαρύτητα της νόσου εξαρτάται από τη βαρύτητα των εξογκωμάτων). Υπάρχουν επίσης οξείες και χρόνιες αιμορροΐδες που οφείλονται στην ίδια ασθένεια.

Χρόνιες αιμορροΐδες

Κλινική εικόνα:

• Το αίμα απελευθερώνεται τακτικά από τον πρωκτό.
• Απώλεια πλέγματος μέσα στη βλεννογόνο μεμβράνη.
• Κνησμός και κάψιμο στον πρωκτό.
• Έκκριση από το ορθό.

Συμπτώματα χρόνιων αιμορροΐδων

εντερική αιμορραγία

Αυτό είναι το πιο κοινό σύμπτωμα αυτής της νόσου και εμφανίζεται στο 10% των ασθενών. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, η ασθένεια εμφανίζεται συχνότερα κατά τη διάρκεια των κινήσεων του εντέρου. Οι εκδηλώσεις μπορεί να είναι έντονες ή όχι πολύ έντονες και έχουν επεισοδιακό χαρακτήρα. Το χρώμα της εκκένωσης είναι κόκκινο, με τη μορφή «πιτσιλιών» (συμβαίνει κατά το στράγγισμα) ή στο τέλος της εκκένωσης (με τη μορφή σταγόνων). Εάν υπάρχει ακόμα αίμα στον πρωκτό μετά την τελευταία κένωση, θα βγει σκούρο ή θρομβωμένο την επόμενη φορά.

Το 70-80% των περιπτώσεων είναι κλινικές εκδηλώσεις αιμορροΐδων. Η δυσκοιλιότητα και η διάρροια, η κατανάλωση αλκοόλ, τα πικάντικα τρόφιμα και η έντονη σωματική δραστηριότητα προκαλούν επίσης αιμορραγία. Αποτέλεσμα αυτού είναι η εμφάνιση αναιμίας.

Η αιμορραγία από τον πρωκτό δεν είναι πάντα σημάδι αυτής της ασθένειας. Μπορεί επίσης να εμφανιστεί με άλλες ασθένειες του εντέρου. Εάν εμφανιστεί σε άτομα άνω των 40-45 ετών, πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφτείτε γιατρό. Ακόμα κι αν εμφανίζεται σε άτομα με προδιάθεση για καρκίνο, η επίσκεψη στον γιατρό είναι απαραίτητη.

Ποιες ασθένειες μπορούν να προκαλέσουν αιμορραγία:

• Εκκολπωμάτωση του παχέος εντέρου.
• Νόσος του Crohn.
• Κακοήθη νεόπλασμα του ορθού.
• Πολύποδες του εντέρου.

Εάν παρατηρήσετε έκκριση από τον πρωκτό, συμβουλευτείτε έναν πρωκτολόγο και κάντε τις απαραίτητες εξετάσεις του ορθού και του παχέος εντέρου.

Διόγκωση των φλεβικών πλέξεων

Αυτό το σύμπτωμα εμφανίζεται στη μακροχρόνια φάση της νόσου. Εμφανίζεται αρχικά όταν τα έντερα είναι άδεια. Επιπλέον, το σύμπτωμα εμφανίζεται κατά τη διάρκεια του στρες. Εάν η παθολογία είναι οξεία, η πρόπτωση εμφανίζεται χωρίς προσπάθεια. Τα πλέγματα ρυθμίζονται ανεξάρτητα σε 2 στάδια. Στο στάδιο 3, μειώνονται χειροκίνητα λόγω του μειωμένου τόνου των μυών του πρωκτού. Στο στάδιο 4 αποτυγχάνουν εντελώς.

πρωκτικός πόνος

Η αιμορραγία δεν είναι ο μόνος λόγος που οι άνθρωποι επισκέπτονται έναν ειδικό. Και αυτά δεν είναι απαραίτητα αιμορροΐδες. Στο οξύ στάδιο της νόσου, μπορεί να εμφανιστεί πόνος στον πρωκτό. Λόγοι:

• Δυσκοιλιότητα.
• Συχνές εκδρομές στην τουαλέτα.
• Πρωκτική σχισμή.
• Θρόμβωση κόμβων.

Εάν αντιμετωπιστεί λανθασμένα, η σχισμή του πρωκτού γίνεται χρόνια.

εντερική έκκριση

Η φύση της εκκρίσεως σε αυτή την ασθένεια είναι υδαρής ή βλεννώδης. Προκύπτουν ως αποτέλεσμα επεισοδιακής απώλειας κόμβου. Εάν έχετε αιμορραγία, αναζητήστε βλεννώδη έκκριση. Εμφανίζονται συχνότερα όταν προχωρούν εξογκώματα ή βλεννογόνοι. Άλλα αίτια είναι τα νεοπλάσματα (λαχνοειδής πολύποδες, όγκοι).

Κνησμός στον πρωκτό

Αυτά τα συμπτώματα, όπως ο κνησμός στον πρωκτό και η πρωκτική δυσφορία, εμφανίζονται όταν το παχύ έντερο είναι δυσλειτουργικό. Εμφανίζονται συνήθως σε μεταγενέστερο στάδιο της νόσου.

Ταξινόμηση

1 φάση - Τα φλεβικά πλέγματα δεν πέφτουν. Κόκκινο χρώμα του εκκρινόμενου αίματος.

2 φάσεις - Οι πρόπτωση κόμβοι θα εγκατασταθούν μόνοι τους (με ή χωρίς αιμορραγία).

3 φάσεις - Οι κόμβοι αποτυγχάνουν σποραδικά και ρυθμίζονται χειροκίνητα.

4 φάσεις - Τα νεοπλάσματα και ο βλεννογόνος του ορθού αρχίζουν να απορρίπτονται συνεχώς. Η χειροκίνητη μείωση καθίσταται αδύνατη.

Οξείες αιμορροΐδες

Συνήθως εμφανίζεται κατά τη διάρκεια μιας έξαρσης στη χρόνια φάση. Οι πιο συχνές εκδηλώσεις:

• Εξωτερικοί κόμβοι με εμφάνιση θρόμβωσης.
• Προεξοχή εσωτερικού θρομβωμένου πλέγματος.

Όταν εμφανίζεται θρόμβωση, οι κόμβοι γίνονται πιο πυκνοί και μεγαλώνουν. Έντονος πόνος εμφανίζεται στην περιοχή του πρωκτού.

Θεραπεία οξέων αιμορροΐδων

Στο στάδιο της θρόμβωσης είναι δυνατή η θρομβεκτομή (αφαίρεση του θρομβωθέντος κόμβου και αφαίρεση του θρόμβου αίματος). Η επέμβαση γίνεται με τοπική αναισθησία. Διάρκεια - αρκετά λεπτά. Μετά την επέμβαση ο πόνος αρχίζει να υποχωρεί αμέσως.

Όταν οι εσωτερικές αιμορροΐδες προπίπτουν, εμφανίζεται οίδημα και φλεγμονή. Η χειρουργική επέμβαση αντενδείκνυται λόγω πιθανών επιπλοκών. Θεραπεία:

• Χρήση αλοιφών και υπόθετων.
• χάπια.

Εάν τα συμπτώματα παρατηρηθούν έγκαιρα, η διάρκεια του οξέος σταδίου μειώνεται σε μία εβδομάδα. Εάν η παθολογία δεν αντιμετωπιστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, μπορεί να εμφανιστεί πυώδης φλεγμονή.

3 φάσεις της νόσου στην οξεία πορεία

1. Η εμφάνιση θρόμβων αίματος στο εσωτερικό και εξωτερικό φλεβικό πλέγμα. Δεν υπάρχει φλεγμονή.
2. Η παρουσία θρόμβων αίματος στους κόμβους με φλεγμονή.
3. Στο πλαίσιο των παραπάνω συμπτωμάτων, αναπτύσσεται φλεγμονή του υποδόριου ιστού. Εμφανίζονται επιπλοκές - αιμορραγία, πυώδης φλεγμονή.

Πώς να αντιμετωπίσετε τις αιμορροΐδες στο χρόνιο στάδιο;

Οι αιμορροΐδες είναι μια σοβαρή, δυσάρεστη, αλλά θεραπεύσιμη κατάσταση. Υπάρχουν αρκετές μέθοδοι θεραπείας για την εξάλειψή της. Το σύστημα θεραπείας βελτιώνεται συνεχώς. Κάθε μέθοδος έχει αναμφίβολα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Και εφαρμόζονται ανάλογα με τη φάση. Οι ακόλουθοι παράγοντες επηρεάζουν τη χρήση μιας συγκεκριμένης τεχνικής:

• Πορεία της νόσου.
• Η φύση της απόρριψης.
• Ηλικία του ασθενούς.
• Συχνότητα αιμορραγίας.

Η δυσκολία είναι ότι πολλές μέθοδοι βασίζονται στις ίδιες θεραπευτικές ενδείξεις και η επιλογή της βέλτιστης μεθόδου γίνεται δύσκολη. Σε αυτή την περίπτωση, πρέπει να συνδυάσετε τις απαραίτητες μεθόδους. Σύμφωνα με την ταξινόμηση, υπάρχουν 3 τύποι θεραπείας:

1. Συντηρητικός.
2. Ελάχιστα επεμβατική.
3. Έτοιμο για λειτουργία.

Αιμορροΐδες Ι βαθμού

Πρόπτωση οζιδίων με ή χωρίς αιμορραγία:

• Υποχρεωτική ομαλοποίηση της δίαιτας (με υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες).
• Λήψη φαρμάκων που μειώνουν τη φλεγμονή και τη διαστολή των φλεβικών αγγείων.
• Πρωκτικά υπόθετα, αλοιφές για εξωτερική χρήση σε περίπτωση έξαρσης.

Αιμορροΐδες II βαθμού

Αυτομείωση των κόμβων που πέφτουν:

• Στερέωση των αιμορροΐδων με δακτύλιο λάτεξ.
• Εισαγωγή σκληρυντικών παραγόντων.
• Απολίνωση των αρτηριών που μεταφέρουν αίμα στους φλεγμονώδεις κόμβους.
• Ηλεκτροπηξία.
• Αφαίρεση εξωτερικών και εσωτερικών κόμβων.

Αιμορροΐδες III. πτυχίο

Χειροκίνητη μείωση:

• Τοποθέτηση δαχτυλιδιών από λατέξ.
• Σκληροθεραπεία.
• Απολίνωση αρτηριών.
• Ηλεκτροπηξία.
• Εκτομή.

Αιμορροΐδες βαθμού IV

Αδύνατη ευθυγράμμιση κόμβων: Αφαίρεση φλεγμονωδών κόμβων με χρήση ειδικής συσκευής.

Στάδια ανάπτυξης αιμορροΐδων

Δεν είναι κάθε μέθοδος κατάλληλη για τη θεραπεία αιμορροΐδων σε μια ή την άλλη περίπτωση. Η τελική απόφαση επηρεάζεται από το πώς ακριβώς συνδέονται τα εξωτερικά και εσωτερικά πλέγματα. Εάν στην παθολογία οι κυρίαρχοι κόμβοι είναι εσωτερικοί, μπορεί να αποφευχθεί η χειρουργική επέμβαση. Οι μέθοδοι περιγράφονται παραπάνω.

Πριν να γίνει η τελική διάγνωση, ο ασθενής πρέπει να υποβληθεί σε πλήρη εξέταση. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να εξετάσετε το ορθό και το κόλον. Πρώτα απ 'όλα, αυτό ισχύει για ασθενείς άνω των 45 ετών με κληρονομική προδιάθεση για ογκολογία, καθώς οι αιμορροΐδες μπορεί να έχουν συνοδές ασθένειες:

• Κακοήθης όγκος του ορθού.
• πολύποδες.

Η επιλογή μιας ή άλλης μεθόδου θεραπείας επηρεάζεται επίσης από τα συμπτώματα (ή τη σοβαρότητα), το μέγεθος των οζιδίων και την επεισοδιακή φύση.

Εάν τα συμπτώματα είναι ήπια και η πρόπτωση είναι σπάνια, είναι προτιμότερο να επιλέξετε συντηρητική θεραπεία. Ο πρώτος και πιο σημαντικός στόχος είναι η διόρθωση της δίαιτας, η εξάλειψη της δυσκοιλιότητας και της πίεσης κατά τις κενώσεις. Η δίαιτα πρέπει να περιέχει αρκετό νερό, καθώς η δυσκοιλιότητα εμφανίζεται συχνά όταν υπάρχει έλλειψη υγρών, γι' αυτό και τα έντερα αναγκάζονται να τα ρουφήξουν από τα κόπρανα.

Για την ανακούφιση αυτής της κατάστασης, είναι σημαντικό:

• Το κύριο συστατικό της δίαιτας είναι οι φυτικές ίνες.
• Τακτική χρήση καθαρτικών.
• Συνταγογράφηση φλεβοτρόπων φαρμάκων στον ασθενή.

Η συντηρητική θεραπεία χρησιμοποιείται κυρίως για οξείες παροξύνσεις της νόσου. Άλλες θεραπείες αντενδείκνυνται. Εάν η ασθένεια είναι στις φάσεις 1 και 2, άλλες μέθοδοι αντενδείκνυνται επίσης. Τι περιλαμβάνεται στη συντηρητική θεραπεία:

• Ειδική δίαιτα.
• Υπακτικά φάρμακα.
• Πρωκτικά υπόθετα, αλοιφές.
• Παρασκευάσματα με φλεβοτροπικά αποτελέσματα.

Η δίαιτα κάθε ασθενούς συνταγογραφείται ξεχωριστά. Ο κύριος στόχος είναι η ομαλοποίηση των κινήσεων του εντέρου. Ένα από τα κύρια αίτια είναι συχνά η δυσκοιλιότητα ή η διάρροια. Η δίαιτα για αυτή την ασθένεια απαγορεύει αυστηρά:

• Πικάντικο.
• Αλμυρός.
• Μαρίδα.
• Αλκοόλ.

Η διάρροια απαιτεί πρόσθετες εξετάσεις. Είναι τα αποτελέσματα των δοκιμών που επηρεάζουν τη διατροφική και θεραπευτική διόρθωση. Εάν ο ασθενής είναι επιρρεπής στη δυσκοιλιότητα, συνιστάται ειδική δίαιτα. Η λίστα προϊόντων και περισσότερες λεπτομέρειες βρίσκονται σε ξεχωριστή περιοχή. Για καθαρτικό αποτέλεσμα προτείνουμε:

• Αποξηραμένα βερίκοκα.
• Δαμάσκηνα.
• Αποξηραμένα βερίκοκα.
• σύκα

Εάν η δίαιτα δεν εξαλείφει τη στασιμότητα στα έντερα, αρχίζει η χρήση καθαρτικών. Τώρα δεν θα είναι δύσκολο να τα βρείτε: απλά πηγαίνετε σε ένα φαρμακείο και ρωτήστε. Δεν πρέπει να τα παίρνετε μόνοι σας. Η δοσολογία και η μάρκα του φαρμάκου εξαρτώνται από τους ακόλουθους παράγοντες:

• Ατομικά χαρακτηριστικά του σώματος.
• Συνοδά νοσήματα.
• Ηλικία.
• Οι αποφάσεις του γιατρού.

Μέχρι την τελική θεραπεία, ο γιατρός συνταγογραφεί στον ασθενή 1 κ.σ. μεγάλο. Λάδι βαζελίνης (2-3 φορές την ημέρα).

Το κύριο πράγμα στη θεραπεία των παθολογιών

Ωστόσο, να θυμάστε ότι καμία αλοιφή ή άλλα φάρμακα δεν μπορούν να εξαλείψουν εντελώς το πρόβλημα. Εξαλείφουν μόνο προσωρινά τα συμπτώματα και τίποτα περισσότερο. Εάν το φλεβικό πλέγμα πέφτει τακτικά, η συντηρητική θεραπεία είναι αναποτελεσματική: μόνο ριζικές μέθοδοι θεραπείας μπορούν να βοηθήσουν.

Ορισμένοι παράγοντες λαμβάνονται επίσης υπόψη κατά τη συνταγογράφηση μορφών δοσολογίας του φαρμάκου. Για παράδειγμα, τα πρωκτικά υπόθετα δεν είναι κατάλληλα για ασθενείς με σύνδρομο έντονου πόνου. Σε αυτή την περίπτωση προτιμάται η αλοιφή. Σε ορισμένες περιπτώσεις οι συνδυασμοί είναι αποδεκτοί.

Δεν είναι απαραίτητο να αναφέρουμε ολόκληρο τον κατάλογο των φαρμάκων για αυτήν την παθολογία, καθώς είναι πολύ εκτενής. Οι καθοριστικοί παράγοντες είναι τα ατομικά χαρακτηριστικά του σώματος και τα προσωπικά παράπονα του ασθενούς.

Τι επηρεάζει την επιλογή της αλοιφής ή των υπόθετων:

• Οξείες αιμορροΐδες με θρόμβωση.
• Φλεγμονή.

Σε αυτή την κατάσταση, συνταγογραφούνται αναισθητικά και αντιφλεγμονώδη φάρμακα που ανακουφίζουν το πρήξιμο. Είναι απαραίτητο να λαμβάνετε τέτοια φάρμακα για ορισμένο χρονικό διάστημα καθώς περιέχουν ορμόνες και αντιφλεγμονώδη μη στεροειδή.

Απαραίτητη προϋπόθεση για τη φαρμακευτική θεραπεία είναι η χρήση φλεβοτροπικών φαρμάκων.

Ελάχιστα επεμβατική θεραπεία

Σκληροθεραπεία

Αυτή είναι μια μέθοδος κατά την οποία ένα ειδικό διάλυμα, ένα σκληρυντικό, εγχέεται στην περιοχή των αιμορροΐδων. Εάν χρησιμοποιηθεί σωστά, ο χειρισμός δεν προκαλεί πόνο. Δεν χρησιμοποιείται τοπική αναισθησία. Η διάρκεια είναι το πολύ 10 λεπτά. Δεν απαιτείται νοσηλεία. Μετά τη διαδικασία, μπορείτε να συνεχίσετε τον ίδιο τρόπο ζωής. Μπορεί να υπάρχει ενόχληση στον πρωκτό για δύο ημέρες. Αυτή η μέθοδος χρησιμοποιείται για παθολογίες στη χρόνια φάση (απελευθερώνεται αίμα, τα πλέγματα δεν προεξέχουν). Αυτή η μέθοδος χρησιμοποιείται σπάνια γιατί ο χειρισμός είναι αρκετά περίπλοκος και η νέκρωση της βλεννογόνου μεμβράνης είναι δυνατή με σωστή χορήγηση του φαρμάκου. Κατά κανόνα, η περίοδος ανάπαυσης μετά τη χειραγώγηση είναι περίπου 3-7 χρόνια.

Υπέρυθρη πήξη

Μια μέθοδος που περιλαμβάνει την έκθεση των φλεγμονωδών περιοχών σε υπέρυθρη ακτινοβολία. Με τη βοήθειά του, ο αιμορροϊδικός ιστός αρχίζει σταδιακά να πεθαίνει. Μετά τους χειρισμούς, μπορείτε να διατηρήσετε τον προηγούμενο τρόπο ζωής σας. Ο πόνος μπορεί να εμφανιστεί για δύο ημέρες. Η μέθοδος AI χρησιμοποιείται στα στάδια 1 και 2 της παθολογίας, όπου το μέγεθος των περιοχών είναι μικρό. Η περίοδος ανάπαυσης είναι 3-7 χρόνια, χωρίς σοβαρές επιπλοκές.

Στερέωση με λάτεξ κρίκους

Αυτή η διαδικασία είναι η πιο κοινή μεταξύ όλων των άλλων μεθόδων. Τα πλεονεκτήματά του:

• Χαμηλό κόστος.
• Μεγάλη γκάμα ενδείξεων.
• Χωρίς κίνδυνο επιπλοκών.

Η ιδέα είναι ότι ένας δακτύλιος από λατέξ εφαρμόζεται στην περιοχή. Αυτό γίνεται με λιγάτορα. Λόγω της πίεσης του δακτυλίου, αρχίζει να πεθαίνει και να απορρίπτεται. Η χειραγώγηση είναι γρήγορη (3-5 λεπτά), απλή και πρακτικά ανώδυνη. Μετά την απολίνωση, μπορείτε να συνεχίσετε τον τρέχοντα τρόπο ζωής σας. Ο πόνος μπορεί να εμφανιστεί για δύο ημέρες. Η μέθοδος απολίνωσης ενδείκνυται στις φάσεις 1-3 της παθολογίας. Δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου επιπλοκές. Μερικές φορές εμφανίζεται αιμορραγία όταν ο δακτύλιος βγαίνει. Το μειονέκτημα της διαδικασίας είναι ότι αφαιρείται μόνο μία περιοχή σε μία συνεδρία. ο επόμενος χειρισμός είναι δυνατός μόνο μετά από μερικές εβδομάδες.

Απολίνωση αρτηρίας

Η μέθοδος εγγύς απολίνωσης σας επιτρέπει να εντοπίσετε και να απολινώσετε όλες τις αρτηρίες που τροφοδοτούν τις περιοχές με φλεγμονή. Αυτή η μέθοδος χρησιμοποιεί τοπική αναισθησία. Η διαδικασία πραγματοποιείται με τη χρήση ανοσκόπιου με αισθητήρα υπερήχων. Με τη σύνδεση των αρτηριών εξαφανίζονται οι φλεγμονώδεις περιοχές. Η διαδικασία διαρκεί περίπου μισή ώρα. Δεν υπάρχουν σχεδόν επώδυνες αισθήσεις. Πιθανός πόνος για δύο ημέρες και αυξημένη θερμοκρασία. Μπορείτε να ζήσετε τον ίδιο τρόπο ζωής. Αυτή η μέθοδος χρησιμοποιείται σε όλα τα στάδια της παθολογίας.

Πλεονεκτήματα:

• Χωρίς θάνατο ιστού.
• Συντόμευση του χρόνου αποκατάστασης.
• Επεξεργασία με τη μία.
• Μεγαλύτερη περίοδος ειρήνης (5-10 χρόνια).

Μειονεκτήματα:

1. Η διαδικασία είναι μεγαλύτερη σε σύγκριση με άλλες.
2. Οδυνηρές αισθήσεις.
3. Υψηλό κόστος.

Χειρουργική επέμβαση

Επιχείρηση Milligan-Morgan

Σε αυτή τη χειρουργική επέμβαση, αφαιρούνται εξωτερικά και εσωτερικά οιδήματα και στη συνέχεια επιδεσμεύονται. Χρησιμοποιείται σε όλες τις φάσεις της νόσου.Αποχρώσεις:

• Γενική αναισθησία.
• Η ανάγκη νοσηλείας σε νοσοκομείο 3 έως 5 ημερών.
• Μειωμένη απόδοση για 10-15 ημέρες.
• Μεγάλη περίοδος ανάρρωσης - περίπου 1 μήνας.
• Η διάρκεια της χειραγώγησης είναι περίπου μισή ώρα.

Τα πλεονεκτήματα είναι ότι αυτή είναι η μόνη και ριζική μέθοδος θεραπείας. Η περίοδος αδράνειας διαρκεί έως και 12 χρόνια. επαναλαμβανόμενες υποτροπές είναι δυνατές μόνο στο 15-30% των περιπτώσεων. Μειονεκτήματα: επώδυνες αισθήσεις για 2-4 ημέρες. Πρέπει να πάρετε παυσίπονα. Η περίοδος αποκατάστασης είναι μεγάλη και υπάρχουν ουλές και μειωμένος τόνος του σφιγκτήρα του πρωκτού.

Η μέθοδος του καθηγητή Longo

Αυτή η μέθοδος περιλαμβάνει την αποκοπή της επένδυσης του ορθού. Αυτό γίνεται χρησιμοποιώντας ειδικό συρραπτικό. Οι περιοχές χάνουν την ικανότητά τους να διογκώνονται και η ροή του αίματος μειώνεται. Ενδείκνυται σε παθολογίες σε όλες τις φάσεις. Αποχρώσεις:

• Γενική αναισθησία.
• Νοσηλεία σε νοσοκομείο για 2-4 ημέρες.
• Η περίοδος αποκατάστασης είναι 3-5 ημέρες.

Τα πλεονεκτήματα της διαδικασίας είναι παρόμοια με την αιμορροϊδεκτομή, χαμηλή ένταση πόνου. Η ανάρρωση είναι γρήγορη, δεν υπάρχουν επιπλοκές. Το μειονέκτημα είναι ότι είναι ακριβό (λόγω χρήσης συρραπτικού).

Συμπέρασμα

Οι μέθοδοι που περιγράφονται παραπάνω στο άρθρο δεν είναι οι μόνες που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία των αιμορροΐδων. Χρησιμοποιείται επίσης κρυοθεραπεία. Ωστόσο, αυτή η μέθοδος δεν είναι ακόμη τόσο διαδεδομένη γιατί προκαλεί ακράτεια εκκρίσεων από τον πρωκτό και το βάθος της πρόσκρουσης δεν ελέγχεται.

Ο ασθενής έχει το δικαίωμα να αποφασίσει αν θα δει γιατρό ή όχι. Αξίζει βέβαια να δοθεί προσοχή στη συχνότητα της αιμορραγίας και του πόνου, καθώς η συχνή αιμορραγία οδηγεί σε αναιμία. Διαφορετικά, οι αιμορροΐδες δεν είναι ιδιαίτερα απειλητικές για τη ζωή. Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι όσο πιο γρήγορα επισκεφτείτε έναν γιατρό, τόσο το καλύτερο. Αυτό θα σας βοηθήσει να αποφύγετε πιο ριζικές θεραπείες και να βελτιώσετε τη ζωή σας.

Θυμηθείτε ότι μόνο ένας πρωκτολόγος μπορεί να βοηθήσει στην επίλυση αυτού του προβλήματος. Εάν παρατηρήσετε τα ακόλουθα σημάδια:

• Τακτική αιμορραγία από τον πρωκτό.
• Κνησμός και κάψιμο στον πρωκτό.
• Εάν αισθάνεστε δυσφορία και πόνο - επικοινωνήστε αμέσως με έναν πρωκτολόγο! Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να κάνετε αυτοθεραπεία!